Czasownik

Czasowniki greckie odmieniają się przez

Strony (η φωνή, η διάθεση):
- Strona czynna -- Ενεργητική φωνή
- Strona bierna -- Μεσοπαθητική φωνή
Tryby (η έγκλιση)
- Oznajmiający -- Οριστική
- Łączący -- Υποτακτική
- Rozkazujący -- Προστακτική
Czasy (ο χρόνος)
- Teraźniejszy -- Ενεστώτας
- Przeszły niedokonany -- Παρατατικός
- Aoryst -- Αόριστος
- Przeszły dokonany -- Παρακείμενος
- Zaprzeszły -- Υπερσυντέλικος
- Przyszły niedokonany -- Μέλλοντας διαρκείας
- Przyszły dokonany -- Μέλλοντας στιγμιαίος
- Przyszły złożony -- Συντελεσμένος μέλλοντας
Jedną formację imienną - imiesłów (μετοχή).

Zauważmy, że bezokolicznik (απαρέμφατο) we współczesnym greckim nie istnieje.

Według reguł tworzenia form osobowych greckie czasowniki dzielimy na dwie koniugacje (η συζυγία): koniugację Α (Α΄ συζυγία) i koniugację Β (Β΄ συζυγία). Do koniugacji Α należą czasowniki mające w 1. osobie liczby pojedynczej nieakcentowaną końcówkę -ω (oprócz czasowników o końcówce -άω). Do koniugacji Β należą czasowniki mające w 1. osobie liczby pojedynczej końcówki -άω lub -ώ. W zależności od końcówki rozróżniamy więc dwie koniugacji podrzędne: rzeczowniki na -άω stanowią koniugację Β₁ (Β΄ συζυγία - α΄ τάξη), rzeczowniki zaś na -ώ stanowią koniugacje Β₂ (Β΄ συζυγία - β΄ τάξη).

Każdy czasownik ma trzy tematy (το θέμα):

Temat czasu teraźniejszego, od którego tworzymy następujące czasy w obu stronach:
1. Ενεστώτας
2. Παρατατικός
3. Μέλλοντας διαρκείας
Temat aorystu, od którego tworzymy następujące czasy strony czynnej:
1. Μέλλοντας στιγμιαίος
2. Αόριστος
3. Παρακείμενος
4. Υπερσυντέλικος
5. Συντελεσμένος μέλλοντας
Temat aorystu strony biernej, od którego tworzymy następujące czasy strony biernej:
1. Μέλλοντας στιγμιαίος
2. Αόριστος
3. Παρακείμενος
4. Υπερσυντέλικος
5. Συντελεσμένος μέλλοντας

Czasowniki posiadające tylko tematy czasu teraźniejszego i aorystu nazywamy czasownikami czynnymi. Czasowniki mające tylko temat strony biernej nazywamy czasownikami biernymi (αποθετικά ρήματα).