Uwagi wstępne
Język grecki ma następujące części mowy:
czasownik | το ρήμα |
imiesłów | η μετοχή |
liczebnik | ο αριθμός |
partykuła lub cząstka | το μόριο |
przedimek lub rodzajnik | το άρθρο |
przyimek | η πρόθεση |
przymiotnik | το επίθετο |
przysłówek | το επίρρημα |
rzeczownik | το ουσιαστικό |
spójnik | ο σύνδεσμος |
wykrzyknik | το επιφώνημα |
zaimek | η αντωνυμία |
Podobnie jak w języku polskim, części mowy w języku greckim można rozdzielić na odmienne, czyli składające się z tematu i zakończenia, i nieodmienne. Odmiennymi częściami mowy są: czasownik, liczebnik, przedimek, przymiotnik, rzeczownik oraz zaimek.
Tradycyjnie wyodrębnia się grupa imion, do której należą rzeczownik, przymiotnik, zaimek i liczebnik. Imiona oraz przyimek w języku greckim bywają trzech rodzajów (ο γένος): męskiego (αρσενικό), żeńskiego (θυλικό) i nijakiego (ουδέτερο), i odmieniają się przez liczbę (ο αριθμός) i przypadki (η πτώση). Język grecki rozróżnia:
- Dwie liczby:
liczba pojedyncza ενικός liczba mnoga πληθυνιτκός - Cztery przypadki:
mianownik ονομαστική dopełniacz γενική biernik αιτιατική wołacz κλιτηκή Katarewusa posiadała pięć przypadków: oprócz wymienionych wyżej istniał jeszcze celownik (δοτική). W języku spółczesnym ten przypadek zachował się tylko w formie przedimka τοις, której się używa w wyrażeniach procentowych.
Czasowniki odmieniają się przez czas (ο χρόνος), liczbę i osobę (το πρόσωπο).