Tryb rozkazujący

Czasowniki w trybie rozkazującym mają tylko drugą osobę obu liczb oraz trzy czasy:

  1. Teraźniejszy (Ενεστώτας)
  2. Aoryst (Αόριστος)
  3. Przeszły dokonany (Παρακείμενος)

Czas teraźniejszy

Czasowniki deklinacji Α tworzą ten czas przez dodanie do tematu czasu teraźniejszego końcówek (w liczbie pojedynczej) i -ετε (w liczbie mnogiej). Jeśli otrzymana forma liczby pojedynczej ma więcej niż dwie sylaby, akcent kładziemy na trzeciej sylabie.

Podobnie tworzą ten czas czasowniki deklinacji Β1, tylko końcówkami są w liczbie pojedynczej i -ατε w liczbie mnogiej.

Czasowniki koniugacji Β2 tworzą osobną formę czasu teraźniejszego tylko w liczbie mnogiej, przez dodanie końcówki -είτε. W liczbie pojedynczej używa się formy 2. osoby lp. trybu łączącego.

Łatwo zauważyć, że druga osoba liczby mnogiej trybu rozkazującego zawsze jest równa tej formie trybu oznajmiającego, a druga osoba liczby pojedynczej różni się od odpowiedniej formy trybu rozkazującego tylko brakiem końcowego (w deklinacjach Α i Β1).

Α Β1 Β2
εσύ διάβαζ ε νίκ α να θεωρ είς
εσείς διαβάζ ετε νικ άτε θεωρ είτε

Aoryst

Aoryst, czyli forma dokonana, trybu rozkazującego tworzy się przez dodanie do tematu aorystu końcówek , w liczbie pojedynczej, oraz -τε w liczbie mnogiej. Jeśli otrzymana forma liczby pojedynczej ma więcej niż dwie sylaby, akcent kładziemy na trzeciej sylabie. W liczbie mnogiej akcent zawsze pada na przedostatnią sylabę:

γράψε -- γράψτε

Jeśli temat kończy się na jedną ze spółgłosek , , , , między tematem a końcówką liczby mnogiej kładziemy przyrostek :

φύγε φύγετε
πήγαινε πηγαίνετε
κατάλαβε καταλάβετε

Czas przeszły dokonany

Czas przyszły dokonany trybu rozkazującego tworzy się opisowo i jest równy drugiej osobie czasu przeszłego dokonanego trybu łączącego:

Α Β1 Β2
εσύ να έχεις διαβάσει να έχεις νικήσει να έχεις θεωρήσει
εσείς να έχετε διαβάσει να έχεις νικήσει να έχεις θεωρήσει